Arapların dinden döndükleri sıralarda Hz Ebubekir minbere çıkıp Allah’a hamdu senalar getirdikten sonra şunları söylemiştir;
Hamd; Hidayete erdirdiğine yeterli olan ve onu zengin kılan Allah Teala’ya mahsustur. Allah, peygamberi Muhammed’i sıkıntılar içerisinde göndermiştir. İslam garip ve sıkıntılı olarak başlamıştır. Allah’ın insanlara yüklemiş olduğu ahdi zayıflamış ve eskimişti.
Allah Teala kitap ehline gazap etmiş ve onların yanlarında hayır denilebilecek hiçbir şey bırakmamıştı. Onlar kötülüklerden sakınmadığı için Allah’ta onlardan şerleri uzaklaştırmamıştı. Onlar kitaplarını tahrif edip ona yabancı şeyler sokuşturdular.
Araplarsa ümmiydi (mektep ve medrese görmemişti). Allah konusunda bir şey bilmiyorlar ve O’na kulluk da yapmıyorlardı. Maddi bakımdan çok büyük sıkıntılar içerisinde olup din yönünden de dalalette bulunuyorlardı. Toprakları ise çok çorak ve verimsizdi.
Bunların yanı sıra bir sahabe kitlesi vardı ki Allah Teala onları Muhammed’le bir araya getirdi. Onları hayırlı ve orta bir ümmet kıldı. Onları, kendilerine katılanlarla destekledi ve karşılarındakilere galip getirdi.
Bu durum Hz Peygamber’in vefatına kadar böyle devam etti. Onun vefatından sonra şeytan yine onların enselerine bindi. Onları eski sapıklıklarına çevirdi. Allah’ın koymuş olduğu sınırı çiğnediler.
‘Muhammed sadece bir peygamberdir ve ondan önce de (nice) peygamberler gelip geçmiştir. Eğer o ölür ve öldürülürse topuklarınızın üzerinde geriye mi döneceksiniz? Kim topukları üzerinde geriye dönerse (bilsin ki) o Allah’a hiç bir zarar veremez! Muhakkak Allah şükredenlerin mükafatını verecektir (1)’
Etrafınızdaki araplar zekat koyunlarını ve develerini vermemek için isyan ettiler. Onların, dinlerini bugünkü kadar hiçe saydıkları görülmemiştir. Siz de Hz Peygamber’in bereketini kaybetmenize rağmen dininizde hiç bir zaman bugünkü kadar kuvvetli olamamışsınızdır.
Hz Peygamber Sizleri, kendisini dalalette bulup da hidayete erdiren o Kafi ve Evvel olan Allah‘a emanet etmiştir. Onu fakir bulup zengin eden Allah,, sizi de durmakta olduğunuz ateş çukurunun kenarından kurtardı.
Allah’a yemin ederim ki O vadini yerine getirip bize vermiş olduğu ahdini ifa edene kadar O’nun emirleri doğrultusunda savaşacağım. Bizden öldürülenler şehit olur ve cennete giderler. Kalanlarımız ise yeryüzünde Allah’ın halifesi ve varisi olacaklardır.
Bu Allah’ın vermiş olduğu sözüdür ki O sözünden dönmez. ‘Allah sizden iman edip salih amellerde bulunanlara onları yeryüzünde iktidar sahibi yapmayı vadetmiştir (2)’. Hz Ebubekir bu sözlerinden sonra minberden inmiştir
Kaynak: M. Yusuf Kandehlevi / Hayatü’s Sahabe / C:1 / 423-424
(1- Al’i İmran Süresi 144. Ayet) (2- Nur Süresi 55. Ayet)
