Bu güzel özelliklere ve yüce vasıflara sahip olan kimseye de vefakar ya da vefalı denir. Vefanın zıttı nankörlüktür. Vefakarlık; kadir kıymet bilmek, kendisine yapılan iyiliği unutmamaktır. Nankörlük ise iyiliğin kadrini bilmemek ya da kendisine yapılan iyiliğe kötülükle mukabelede bulunmaktır. Vefakar kimseler dostlarını, kendilerine iyilikte bulunanları unutmazlar, zamanı gelince onlara misliyle...