Hasta Ziyaretinin Fazileti ve Sevabı

Ziyaret adabını bilen eş dostunun yaptığı ziyaretler ve ilgi hastanın acısını hafifletir, yalnızlığını üzerinden atmasına sebep olur. Hizmet edeni, arayıp soranı çok olan hastaların ıstırabı da azalır

Bir kudsi hadiste şöyle buyruluyor: Yüce Allah diyor ki;

• Ey Ademoğlu: Hastalandım da beni ziyaret etmedin.

• Ya Rabbi: Sen alemlerin Rabbisin. Ben seni nasıl ziyaret edebilirdim ki?

Bilmiyor muydun, falan kulum hasta oldu, sen ise onu ziyaret etmedin. Onu ziyaret etmiş olsaydın, beni onun yanında bulacağını bilmiyor muydun?

• Ey Ademoğlu: Senden yiyecek istedim, beni doyurmadın.

• Ya Rabbi: Sen alemlerin Rabbisin. Ben seni nasıl doyurabilirdim ki?

Bilmiyor muydun, falan kulum senden yiyecek istedi de onu doyurmadın. Onu doyurmuş olsaydın, bunu benim nezdimde bulacağını bilmiyor muydun?

• Ey Ademoğlu: Senden su istedim, bana su vermedin

Ya Rabbi: Sen alemlerin Rabbisin. Ben sana nasıl su verebilirdim ki?

Falan kulum senden su istedi. Ancak sen ona su vermedin. Ona su verseydin, bunu benim nezdimde bulacaktın.

Yukarıda yer alan kudsi hadis hasta ziyaretinde bulunmayan, açları doyurmayan, susuzlara su vermeyen kula kıyamet gününde sorulacak hesabı gözler önüne getirmektedir. Aslında kullara ait olan ve hastaydım, açtım, susuzdum şeklinde ifade edilen vasıflar Allah Teala’ya izafe edilerek anlatılmıştır.

Hak Teala katında ne kadar önemlidir ki yaratılanın zor anı, yalnız kalması, Yaratan’a izafe edilmiştir. Hastalık kolay değildir. Hasta yalnızdır, bazen ümitsizdir, kendi içinden gelen, can evinden vuran ağrı, sızı onu içine kapatmıştır. Zaman zaman psikolojisi de değişebilir.

Hastanın bir anı diğer bir anını tutmayabilir de. Bir an canı bir şey istiyorken akabinde ondan vazgeçebilir. Bir an ümitvar iken başka bir an ümitsizliğe saplanmış olabilir. Bazen hasta etrafında kimseyi görmek istemediğini söyler. Belki de bunun sebebi kendisinin diğerleri tarafından anlaşılamadığı düşüncesine kapılmasından, onu rahatlatacak, moral verecek sözleri bilmeyenlerin canını daha çok sıkacak olmalarındandır.

Oysa ziyaret adabını bilen eş dostunun yaptığı ziyaretler ve ilgi hastanın acısını hafifletir, yalnızlığını üzerinden atmasına sebep olur. Hizmet edeni, arayıp soranı çok olan hastaların ıstırabı da azalır.

Ya kimsesiz, garip hastalar…

Onların yalnızlık ve ümitsizlik duygusu daha fazla olur. Hastalığın verdiği acıyı iki kat hissederler. Korkarlar Yunus Emre’nin şiirindeki gariplerden olmaktan:

• Bir garip ölmüş diyeler

• Üç günden sonra duyalar

• Soğuk suyla yuyalar

• Şöyle garip bencileyin

Hastalığına mı garipliğine ve garipliğinden ötürü kendisi ile ilgilenilmediğine mi üzülsün bilemez hasta.

Halden hale girer. Kendi garipliğinden ötürü ziyaret edilmediğini düşünürse işte o zaman onu ziyaret etmeyenler kutsi hadiste bahsi geçen kulun düştüğü duruma düşerler. Oysa en çok da böyle hastalar ziyaret edilmekten, halinin hatırının sorulmasından son derece memnun kalacaktır.

Bunu, kapısını ilk açtığınız anda gözlerinin ışıldamasından anlarsınız. Aynı dili konuşmuyor olsak da gözlerdeki o ışıltı ziyaret edene, iyi ki gelmişim, iyi ki zaman darlığını veya başka bir şeyi bahane etmemişim dedirtir ve belki de tam da kutsi hadiste verilmek istenen duyguyu yaşatır.

Çektiği acıları ilaçlar dindirse de esas ümidini artıracak olanlar hastayı ziyarete gelenlerdir. Hastaya ümit vermek gereklidir. Hatta hastanın moralini bozacak sözleri sarf edecekler onun yanına yaklaştırılmamalıdır.

Peygamberimiz hasta ziyareti adabı konusunda şöyle buyurmuştur: Ziyaret için bir hastanın yanına girdiğinizde iyileşeceğini söyleyerek moralini yükseltin. Gerçi bu söz hiçbir şeyi önlemez fakat onun gönlünü hoşnut eder.

Allah Teala dermanı olmayan bir dert yaratmamıştır. Dermanı aranmakla birlikte şifa muhakkak Allah’tan istenmelidir; ümitsizliğe kapılmadan ve inanarak:

• Hastalandığımda da bana O şifa verir ^{(Şuara Süresi 80)} denilmektedir.

Hasta bunları bilse bile acısının şiddetinden hatırlamayabilir. Ziyaretçi güzel ve tatlı bir dille hatırlatmalıdır.

Hastaya dua etmek, hastadan dua almak

Hangi insan yoktur ki hasta gününde sevdiklerini yanında görüp, dualarını almak istemesin? Hastayı ve yakınlarını en çok sevindirecek şeylerden biri de kendine dua edilmesidir. Bir mümin kardeşinin kendini düşünüp dua etmesi o anda hastalığının acısını unutturur.

Peygamberimiz Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur:

• Ey insanların Rabbi… Hastalığın sıkıntısını gider! Ona şifa ver, şifa veren sensin. Senin vereceğin şifadan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki ardında hiç hastalık izi bırakmasın

Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in bir hasta yanına girdiğinde yaptığı bu dua onun örnek alabileceğimiz dualarındandır.

Sadece hasta değil, onu ziyarete giden de nasibini alır bu ziyaretten. Peygamberimizin Hz. Ömer’e şu tavsiyesi bu nasibi göstermektedir:

• Ziyaret için bir hastanın yanına girdiğinde ondan senin için dua etmesini iste. Zira onun duası, meleklerin duası gibidir.

Üstelik sadece hasta olan dua etmez. Bir meleğin şöyle seslendiğini yine Peygamber Efendimizin müjdesinden öğreniyoruz:

• Güzel bir ömür sür. Attığın adımlar hayırlı olsun. Cennetteki yerine hazırlan.

Bu müjde hasta ziyaretini çeşitli bahanelerden dolayı zahmet olarak görenleri ziyaretin rahmetinden faydalanmak için harekete geçmeleri hususunda sabırsızlandıracaktır.

Kaynak: Esma Güner (Diyanet İşleri Uzmanı) / Diyanet Aile Dergisi / Şubat 2015 / bkz: 13-14