Anlatırlar; İhtiyarın biri Haccac-ı Zalime hürmet etmediği gibi ona karşı mücadele vermiş. O, ne söylemişse delilleriyle çürütmesini bilmiş. Bu duruma çok öfkelenmiş Hacca ve celladına emretmiş Şu küstahın derhal derisini yüz, boynunu vur, kanını dök!
Maalesef böyledir işte. Zalim birisi başa çıkamadığı adamı surat asıp öldürmek ister. Haccacın emri karşısında ihtiyar; önce gülmüş sonra ağlamış. İhtiyarın bu tavrına şaşan Haccac; sebebini sorunca, kendinden emin bir dille cevap vermiş ihtiyar :
Güldüm, çünkü toprağa zalim olarak değil mazlum sıfatıyla gireceğim. Ağladım, zira ardımda gözü yaşlı dört çocuk bırakacağım.
Kaynak: Sadi Şirazi / Bostan Ve Gülistan / bkz: 50
