En Yakın Düşmanımız Olan Şeytanı Tanımak

“Şeytan, Allah’a (cc). O’nun seçkin kulu ve peygamberine, seçilip yeryüzüne halife gönderilen kulu Adem’e (a.s) düşmanlık etmiştir.”

Bu arada şeytan Adem’in (a.s) nesline de devamlı zarar vermiştir. Çünkü insanoğlu uyuduğunda o uyumaz. İnsan gaflete düşünce o düşmez. İnsanoğlu uyanıkken, uykudayken yanıldığında şeytan yanılmaz. Daima onun helak olması için uğraşır.

Onun yapamayacağı hiçbir hile ve oyun yoktur. O insana itaatinde ve itaatsizliğinde leziz ve şehvet duygusu taşıyan şeylerle tuzak kurar. Allah’ın (c.c) kullarından çoğu bunun farkında olmaz.

Hatta ibadet ehli olanlar da çoğu zaman bunun farkında olamazlar. Aldanıp hilelerine kapılırlar. Gafillerin çoğu da onu anlayamaz

Şeytanin gayesi sadece insanoğlunu günaha düşürmek, riyakar yapmak ve kendini beğendirmek değildir. Onun asıl gayesi, onları azdırıp kendisiyle birlikte cehenneme götürmektir.

Nitekim Allah şöyle buyurur:

• “O gurubunu alevli cehennem ehlinden olmaları için çağırır ^{(Fatır Süresi 6)}“

Kul onu bu sıfatla bilirse, yapması gereken, hak ve batıl konusunda kalbiyle onu bilmek, ondan gafil olmamak ve yanılmamaktır. Onunla en şiddetli bir şekilde savaşmalı, en şiddetli şekilde onunla açık ve gizli, içten ve dıştan mücahade etmelidir.

Onunla savaşta ve mücadele etmede asla kusurlu olmamalıdır. Her neye çağırırsa çağırsın, onunla mücadeleye devam etmelidir. Şeytanla savaşta, Allah’a yönelip ona yalvarıp yakarmalıdır.

Bütün hareketlerde Allah’tan yardım istemelidir. Böyle yaparsa Allah (c.c) da kula yardım eder. Kul kendi nefsinde şeytanla baş edemeyeceğini bu bakımdan bütün güç ve kuvvetin Allah’ın kudretinde olduğunu bilmelidir.

Bu bakımdan;

Ağlayıp sızlanarak, Allah’a sığınmalı, şeytana üstün gelmek için Allah’tan yardım istemelidir.

Bunun için çalışıp gece gündüz, gizli ve aşikar tek başına cemaat içinde bunu sürdürmelidir.

Allah’ın yardımı sayesinde şeytanla mücadeleyi gözünde küçük görmelidir. Şeytan, Mevla’nın düşmanıdır. Yarattıkları içinde Allah’a ilk isyan eden odur. İsyan ettiği için ilk ölen de odur. Çünkü her kim Allah’a (c.c) asi gelirse o ölüdür.

Nitekim bu manada bir Kutsi hadiste Allah (c.c) şöyle buyurmuştur;

• “Benim halkımdan ilk ölen iblistir”

İblis, aynı zamanda Allah’ın sevdiği kullardan peygamberlere sıddıklara, halk arasından seçtiği herkese de düşmandır.

Kul, büyük bir cihat da olduğunu bilmelidir. O kul Yüce Rabbinin yakınındadır. O’nun şerefli makamı kolay anlatılamaz.

Kul, iblis karşısında sağlam durmalı, acizlik göstermemelidir. Eğer acizlik ve bıkkınlık gösterirse Rabbine isyan etmiş olur. Sonunda da cehenneme düşer, Allah’ın azabına uğrar. Böyle bir ümitsizlik ve acizlik durumunda Allah’in düşmanına bir ümit gelir, o kula karşı kuvvet kazanır.

Allah şeytana lanet etsin.

Şeytanın bütün isteği, önünde sonunda kulu Allah’a karşı inkara düşürmektir.

İblis bu hali ile kulu bir halden diğer bir hale geçirir. Kulu Allah’ın gazabına uğratıncaya kadar devam bu işe devam eder.

Allah’ın gazabına uğrayan kulu kendi kendine bırakır. Kul da bu haliyle şeytanla birlikte cehenneme atılır. Bir kul için şeytandan daha zorlu bir şey yoktur. Ondan çok çok sakınmak gerekir. Eğer sakınmazsa gideceği yer cehennemdir. Sakınırsa da, Allah in fazlı ve rahmetiyle kurtuluşa erer.

Allah bizi ve tüm Müslümanları şeytandan ve onun askerlerinin şerrinden korusun. Güç ve kuvvet, güç ve kudret azim olan Allah’ındır.

Kaynak: Abdülkadir Geylani / El Ğunye (Li Talibi Tariki’l Hak) / bkz: 1088-1090