Ben öyle çok kimseler bilirim ki senelerce zikir meclislerine gider gelirler, ağlarlar ama yine de kötü alışkanlıklarını terk etmezler. Faizle alışveriş yapar, satışta hile yapar, namazın rükunlerini bilmez, Müslümanların gıybetini yapar, ana-baba haklarını yerine getirmezler, bu gibi haramlardan kaçınmazlar.
Şeytan bu kimseleri bu şekilde aldatmıştır. Zikir meclislerine katılarak orada ağlamakla, işledikleri bütün günahları def edeceklerini zannederler.
Kimileri de sanırlar ki alim ve salih kimselerin meclislerinde oturup kalkmak, onlara hizmet etmek işledikleri kötülükleri defeder. Kimileri de tövbeyi hep erteler, tövbe etmekte acele etmezler.
Resulüllah (s.a.v) kızı Fatma’ya şöyle dedi: “Allah katında sana hiçbir fayda veremem”.
Bu hadisin açıklamasına gelince: Kim ki babasının kurtulmasıyla kurtulacağını zannediyorsa, babasının doyması ile doyduğunu zanneden kimse gibi olur.
Allah kendisine itaat edeni sever, isyan edene de buğzeder. Yahudiler Yakub’un (a.s) evlatlarıdır ama babalarından faydalanamadılar. Eğer baba sevgisi fayda verseydi, Yakub’un (a.s) sevgisi oğullarına sızıp fayda verirdi.
Resulüllah (s.a.v)’in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir;
Kaynak: İbn’ul-Cevzi / Telbis’u İblis / bkz: 561-566
