Allah tarafından emanet edilen malın kullanılışının yollarından biri ve belki de en mühimimi, onu Allah’ın rızasını sağlayacak şekilde kullanabilmektir. Bu şekilde hareket edenleri metheden ayetler pek çoktur;
▬ “Müminler ancak o kimselerdir ki, Allah’a ve Resulüne iman ettikten sonra şüpheye sapmayıp Allah yolunda malarıyla, canlarıyla savaşırlar; işte onlar (imanlarında) sadık olanların ta kendileridir (1)”
Burada mal ile cihad, nefs ile cihada takdim edilmiştir:
▬ “Size ne oluyor ki (iman ettikten sonra yine) Allah yolunda harcamıyorsunuz. Halbuki göklerin ve yerin (bütün) mirası Allah’ındır. İçinizde fetihden evvel (Allah yolunda) harcayan ve muharebe eden kimseler (diğerleriyle) bir olamaz. Onlar derece itibariyle (o fetihden) sonra harcayan ve muharebe edenlerden çok büyüktür… (2)“
▬ “Müminlerden özür sahibi olmaksızın (evlerinde) oturanlarla, Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla savaşanlar bir olamaz. Allah, mallarıyla canlarıyla savaşanları derece itibariyle, oturanlardan çok üstün kıldı. (Gerçi) Allah hepsine de Cenneti vadetmiştir. (Fakat) Allah, savaşanlara oturanların üstünde çok büyük bir ecir vermiştir (3)“
Kaynak: Doç Dr: İsmail Cerrahoğlu / Diyanet İlmi Dergisi / Mayıs 1970 / bkz: 135-136
(1-Hucurat Süresi 15) (2-Hadid Süresi 10) (3-Nisa Süresi 138)
